Skocz do zawartości

Rekomendowane odpowiedzi

WSTĘP

Jeśli jakieś pojęcia są dla Ciebie niejasne zajrzyj do Słownika

Tytułem wstępu kilka ogólnych, ale ważnych informacji:

  • System Mac OS X firmy Apple jest produktem komercyjnym i jego używanie wiąże się z obowiązkiem zakupu licencji - czyli oryginalnej jego kopii.
     
  • Należy pamiętać też, że instalacja Mac OS X na komputerze innym niż Apple oznacza złamanie licencji dołączonej do oprogramowania. Wiąże się to z brakiem jakiegokolwiek wsparcia technicznego ze strony producenta, a w niektórych krajach może być to uznane za złamanie prawa.
     
  • System Mac OS X nie jest przeznaczony do instalacji na komputerach typu PC. Operacja ta jest możliwa, ale wymaga zdobycia przynajmniej podstawowej wiedzy o temacie OSx86 i sprzyjającej konfiguracji sprzętowej. Dotyczy to również tzw. dystrybucji.
     
  • Praktycznie każdy komputer PC, to zupełnie inna konfiguracja. Rozwiązania skuteczne w jednym przypadku, w drugim mogą nie działać lub wręcz zaszkodzić.

Mac OS X może być zainstalowany jedynie na sprzyjających konfiguracjach sprzętowych. Niektóre komputery, notebooki czy podzespoły nie posiadają wsparcia dla systemu Mac OS X i niestety nie uda się ich uruchomić. Aby sprawdzić czy na danym sprzęcie jest szansa na sukces, należy najpierw ustalić z jakich podzespołów składa się komputer, potem sprawdzić czy są obsługiwane pod Mac OS X i na bazie zdobytej wiedzy wybrać odpowiednią dystrybucje i technikę instalacji.

 

 

POZNAJ SWÓJ KOMPUTER

UWAGA - ten etap jest kluczowy dla dalszych działań. Bez wiedzy, co mamy "pod maską", nie będziemy w stanie określić, czego będziemy potrzebować by uruchomić dany podzespół ani czy w ogóle będzie to możliwe. Nie wystarczy do tego nazwa laptopa czy specyfikacja ze sklepu internetowego, gdzie zamiast informacji o sprzęcie podane są jego parametry...

  • Procesor (musi posiadać minimum instrukcje SSE2)
  • Chipsety płyty głównej
  • Opcjonalny kontroler napędów (jeśli jest)
  • Karta graficzna
  • Karta dźwiękowa (najczęściej - w przypadku zintegrowanych - tzw. kodek audio)
  • Karta sieciowa
  • Karta Wifi (jeśli jest)
  • Kamery, czytkniki kart, bluetooth... (jeśli są)
  • Napędy DVD, HDD (czy są na SATA, IDE, na jakich kontrolerach i jaki jest układ partycji)
  • Klawiatura i mysz (czy są na USB czy PS2 - te drugie wymagają dodatkowego fix'a)
  • Wszelkie informacje, dotyczące parametrów ekranu, baterii, oprogramowania i sterowników pod Windows, obudowy, zasilacza, wentylatorów... są całkowicie zbędne!

Dokładna instrukcja jest tutaj: Jak zrobić listę konfiguracji sprzętu

Spisaną konfigurację warto wpisać sobie w forumowy podpis - przyda się na pewno!

 

 

CZY OSX NA TYM PÓJDZIE?

Teraz bazując na danych zebranych w poprzednim kroku, musimy sprawdzić czy poszczególne elementy naszej konfiguracji, uda się uruchomić pod Mac OS X. Zwykle razem z tą informacją, znajdziemy też i opis sposobu na uruchomienie danego sprzętu, przypadki najczęstszych problemów/błędów, a także ewentualnie potrzebne pliki. Wszystkie rozwiązania na które trafimy warto sobie pospisywać i pozgrywać pliki, które często są przy okazji załączone lub podlikowane.

Niestety nikt nie zna na pamięć wszystkich opcji, więc samodzielne przeszukiwanie nikogo nie ominie...

 

  • Oczywiście najpierw polecam przejrzenie tego, co mamy na naszym forum. Ale jeśli tam nie znajdziemy odpowiedzi
    Pierwsze miejsce gdzie warto szukać takich informacji to tzw. HCL* (Hardware Capability List). Np:
    http://wiki.osx86project.org/wiki/index.php/HCL_10.5.6
    http://wiki.osx86project.org/wiki/index.php/HCL_10.5.6/Portables
    http://wiki.osx86project.org/wiki/index.php/HCL_10.6.1

    * Tu mała uwaga - te listy nie są kompletne. To, że czegoś nie znajdziemy w żadnym HCL'u, nie oznacza, że automatycznie dany sprzęt nie działa.
     

  • Dalej informacji szukać należy na forach o OSx86, w szczególności na największych anglojęzycznych, m.in:
    http://www.insanelymac.com/forum/
    http://www.infinitemac.com/
    http://www.hackint0sh.org/


  • W trakcie tych poszukiwań, musimy się także dowiedzieć czy na naszym sprzęcie zadziała oryginalny kernel (tzw. vanilla) czy też będziemy musieli posłużyć się innym, zmodyfikowanym. A jeśli tak to jakim i jakie wiążą się z nim typowe problemy.
  • Zawsze należy też wziąć pod uwagę fakt, że obsługa niektórych urządzeń jest wprowadzana wrac z kolejnymi wydaniami systemu Mac OS X. I tak np obsługa VGA NVidia 9400/9600 została wprowadzona w wydaniu 10.5.6, a obsługa procesora i7 w 10.5.7, co sprawia że starsza wersja - np 10.5.4 - nie będzie działać prawidłowo na tych komponentach. Chipsety P55 i co za tym idzie obsługa procesorów na Socket-1156 została wprowadzona dopiero z wersją 10.6.3 (Snow).
  • Kilka popularnych komponentów, które NIE działają pod Mac OS X:
    - karty graficzne Intel: GMA 3150, GMA 4500.
    - karty WiFi Intel 3xxx, 4xxx, 5xxx

JAKĄ WERSJĘ/DYSTRYBUCJĘ OSX WYBRAĆ?

Najczęściej przygodę z OSx86 zaczyna się od tzw. dystrybucji:

http://hamac.pl/topics8/odpowiedz-na-py ... vt3280.htm

 

Warto zaopatrzyć się na wstępie w co najmniej dwie różne wersje, a wyboru dokonać wg następującego klucza:

  • Niezbędne jest, by dystrybucja zawierała wsparcie dla chipsetu, który mamy na płycie głównej. Dokładniej chodzi o mostek południowy, czyli obsługę napędów DVD, HDD.
  • Dobrze by wersja systemu była możliwie aktualna. Unikniemy lub zminimalizujemy problemy z brakiem wsparcia dla nowszych podzespołów, a także kłopotów z późniejszym update'em - często koniecznym do działania różnych aplikacji.
  • Nie należy sugerować się ilością dodatkowych sterowników do kart graficznych, muzycznych, siecowych... Możliwe, że sporo z nich nie działa. Tak naprawdę zainstalowanie ich później "ręcznie" jest bardzo proste, więc ważne jest tylko by system po prostu ruszył.
  • Jeśli mamy procesor AMD, to największe szanse mamy z dystrybucjami przeznaczonymi tylko dla AMD. Więc np. jedną z dwóch warto sobie zabezpieczyć właśnie taką. Tzw. dystrybucje uniwersalne (Intel/AMD) czasem potrafią być w tym przypadku oporne.
  • Warto też poszukać i przeczytać podobne wątki na forum, dotyczące instalacji z użyciem danej dystrybucji, by wyrobić sobie jakieś zdanie na temat wad i zalet poszczególnych rozwiązań.
  • Poza dystrybucjami jest jeszcze "Retail" - czyli po prostu oryginalne DVD z systemem Mac OS X od Apple. Instalacja jest jak najbardziej możliwa, ale od użytkownika wymaga zdecydowanie więcej obezniania z tematem.

PRZYGOTOWANIE DO INSTALACJI

Zanim w ogóle zabierzemy się za instalowanie, konieczne jest przygotowanie jeszcze kilku spraw.

  • Pierwsza z nich to partycja na której będziemy instalować Mac OS X. Tworzy się ją przy pomocy programu do partycjonowania (np. GParted). Partycja taka musi być: podstawowa, aktywna, nie może znajdować się za partycją rozszerzoną. Należy ją sformatować na system plików, który jest w pełni obsługiwany przez OS X'owe Disk Utility - np. FAT32. Więcej informacji w wątku:
    Przygotowanie dysku, partycji pod instalację
  • W drugim kroku warto zajrzeć do Bios'u i jeśli się da to ustawić kilka rzeczy:
    - Obsługę dysków SATA (jeśli takie mamy) z trybu emulacji IDE na tryb AHCI.
    - Jeśli mamy kontroler napędów, to w jego opcjach też włączamy AHCI.
    - Włączyć USB Legacy Support (opcja "Enable", a nie "Auto").
    - S3 włączyć, lub ustawić na Auto/S3
    - Jeśli jest ACPI - to na 2.0 lub 2.0 Enable
    - Jeśli jest opcja "Execute Disable Bit", to ustawić na Enable
    *W biosach różnych producentów, nazwy poszczególnych opcji mogą się trochę różnić. Ale nie na tyle, żeby się nie domyślić, o co chodzi.
    * Często - szczególnie w przypadku laptopów - nie ma tam wspomnianych opcji do wyboru. To oczywiście minus, ale bez obaw - nie jest to coś, co uniemożliwia instalację.
  • Warto zajrzeć też do środka naszej maszyny i dysk, na którym instalujemy Mac OS X i napęd DVD, podpiąć pod jeden z dwóch złączy SATA. Jeśli mamy napędy na IDE, to może się okazać, że instalacja ruszy tylko na konkretnym ustawieniu Master/Slave.
  • Dobrze jest jeśli mamy do dyspozycji klawiaturę i mysz na USB. Peryferia na PS2 też da się uruchamiać, ale do ich działania potrzebny jest dodatkowy fix.
  • Warto instalację Mac OS X przeprowadzić na oddzielnym dysku, przeznaczonym tylko do tego celu. Wtedy odchodzi kilka problemów związanych z instalacji dwóch systemów koło siebie. A dodatkowo można pozostałe dyski na czas instalacji odłączyć, eliminując ryzyko utraty danych.
  • Jeśli jednak mamy zamiar instalować Mac OS X na jednym dysku, razem z Windows, to koniecznie najpierw należy przeczytać jak wyglądają typowe problemy z tym związane:
    DualBoot: Mac OS X & Windows

INSTALACJA

Teraz możemy już (czy może raczej dopiero ;)) z czystym sumieniem odpalić DVD z instalką...

Zamiast oglądać jabłuszko, zdecydowanie lepiej jest uruchomić instalator w trybie verbose. Wtedy w razie problemów będziemy wiedzieli w czym rzecz.

Jeśli instalator się uruchomi - może to potrwać parę minut - to pierwszym problemem na jaki możemy natrafić, jest brak widocznych partycji do zainstalowania Mac OS X. W tym momencie należy skorzystać z aplikacji Disk Utility i wyczyścić (erase) docelową partycję, zmieniając jej format na Mac OS Extenden (Journaled):

Partycjonowanie pod OS X

Potem nie wolno przegapić momentu gdy mamy do wyboru guziczek Customize/Dostosuj:

OSInstall-2.png

Tam wybiera się wszelkie haskintosh'owe fixy i modyfikacje, które umożliwią działanie systemu na PC. Panuje też zasada że z jednej gałęzi instalujemy jeden fix. Np. jesli w danej gałęzi mamy fixy do karty ATI, to instalujemy tylko jeden. Zainstalowanie więcej powoduje najczęściej konflikt, bo jeden fix nadpisuje drugi.

Najlepiej wybrać tylko tyle by system się uruchomił. Im mniej, tym lepiej... Każdy dodatkowy fix/kext, którego nie przetestowaliśmy, jest tylko kolejnym potencjalnym źródłem problemów!

Dlatego przy pierwszych próbach NIE należy wybierać sterowników/fixów do takich komponentów jak: grafika, audio, bateria, USB, RTC, Shutdown/Restart, Power...

 

Niezbędne minimum, wygląda najczęściej następująco:

  • Tzw. essentials, czyli pliki niezbędne w każdym przypadku. Chyba we wszystkich dystrybucjach, są one zaznaczone z automatu, więc tym się nie trzeba martwić.
  • Jeśli nie ma na liście oryginalnego kernela - vanilla - to znaczy, że wybieramy go, nie zaznaczając żadnego innego. Jeśli nie będzie u nas działał oryginalny kernel to potrzebny jest patchowany (w przypadku 10.5 najczęściej stosowany jest Voodoo, a w przypadku 10.6, Qoopz). Tu podpowiem, że przy kernelu Voodoo potrzebny jest jeszcze podmieniony seatbelt.kext (z wersji systemu 10.5.5).
  • Niezbędne jest wybranie kextów do posiadanego chipsetu obsługującego HDD, jeśli źle wybierzemy (lub nie wybierzemy) to system się nie uruchomi i dostaniemy komunikat Still waiting for root device.
  • Jeśli mamy klawiaturę/muszkę na PS2 to zaznaczamy też odpowiedni fix.
  • Ewentualnie jeszcze można bezpiecznie wybrać jęz. polski oraz przydatną aplikację np. Kext Utility.
  • Cokolwiek więcej wybieramy, tylko wtedy, gdy jesteśmy absolutnie pewni, że jest to w naszym przypadku konieczne.

Jeśli taki "golas" nam się uruchomi, to ręczne doinstalowanie reszty rzeczy (grafika, audio, lan itp.) będzie bardzo proste i generalnie też lepsze, bo wiemy, co gdzie wrzucaliśmy.

* Komunikat o pomyślnym ukończeniu instalacji oznacza tylko tyle, że proces wgrywania systemu na dysk przebiegł bez przeszkód. Nie oznacza to niestety, że system się na pewno uruchomi ;)

*Jeśli instalator lub zainstalowany system się nie uruchomił, to spróbuj sposobów z punktu poniżej - o uruchamianiu.

 

 

URUCHAMIANIE

Zasada pierwsza jest taka, by nie oglądać jabłuszka... Jeśli pojawią się jakieś problemy, to aby się dowiedzieć jakie, uruchamiany system w trybie verbose, czyli z parametrem "-v". Przy pierwszym uruchomieniu warto także kontrolnie wyczyścić cache systemu - dodając jeszcze parametr "-f":

-v -f

Jeśli mamy szczęście, to obejrzymy filmik powitalny.

* W Chameleonie 1 parametry można wpisać po wciśnięciu F8, a w Chameleonie 2 po wciśnięciu TAB.

 

Jeśli system się nie uruchomi, to jest kilka sprawdzonych patentów na typowe kłopoty:

  • Zdarza się, że ze względu na błędy lub tzw. aliasy CPU w tablicy DSDT ACPI zapisanej w Biosie, system, a nawet sam instalator nie chce się uruchomić. Częstym tego objawem jest natychmiastowy restart po próbie uruchomienia systemu. W tym przypadku może pomóc wymuszone uruchomienie systemu na jednym rdzeniu przez dopisywanie parametrów:
    cpus=1


    arch=i386 (w przypadku Snow Leo 10.6 wymusza to start w 32bitach)


    maxmem=4096 (w przypadku posiadania większej ilości RAM niż 4GB)


  • Czasem może pomóc próba w safe mode - z parametrem -x.
    -x


  • Jeśli wymienione flagi kernela nie pomagają, to zapewne trzeba będzie wrócić, do poprzedniego punktu i przy instalacji coś jeszcze wybrać. Tylko najpierw warto poszukać informacji, co to może być: na forum, przez google...
  • Jeśli utykamy na:
    Still waiting for root device
    ...to znaczy, że nie odrobiliśmy lekcji z pierwszych punktów tego tutoriala i nie wybraliśmy właściwego kexta do chipsetu. Jeśli dzieje się to już przy próbie uruchomienia instalatora, to znaczy, że dana dystrybucja nie zawiera wsparcia dla naszego chipsetu. Więcej o tym tutaj:
    Still waiting for root device
  • Jeśli mimo wybierania opcji, które wydają się właściwe, dopisaniu flag kernela, dodaniu ACPI fix... nic nie działa, to warto poszperać w sieci czy nie jest to problem z Biosem. Niektóry płyty główne PC wymagają jego modyfikacji (drobnej), aby można było na nich uruchomić OSX - np. cała seria Asus'a P5Q, P7P55, większość płyt MSI (w razie takiej potrzeby proszę na forum założyć temat z taką prośbą). Można ten problem obejść przy pomocy modyfikacji DSDT i instalacji wersji Retail (nie dystrybucji) przy użyciu BootCD.
  • Jeśli mimo wszystkich tych kombinacji, system nie chce się uruchomić, to napisz na forum, możliwie dokładnie opisując konfigurację komputera, sposób działania i problem...
    Jak zadać pytanie

Do dyskusji na temat tego poradnika zapraszam tutaj: http://hamac.pl/topics4/jak-zaczac-dyskusja-vt1026.htm

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 11 miesięcy temu...

DODATKOWE INFORMACJE DLA POSIADACZY PROCESORÓW INTELA Z RODZINY CORE i3, i5, i7

 

W tym wypadku, do uruchomienia instalacji przydaje się flaga busratio:

busratio=xx

Gdzie zamiast xx trzeba wpisać odpowiednią zawartość z poniższej tabelki:

ibusratios.png

Jeśli w tabelce nie ma Twojego CPU, to wartość Busratio możesz znaleźć na stronie:

http://ark.intel.com/

  • Potrzeba dopisywania tego parametru znika wraz z aktualizacją do wersji systemu z kernelem, który w pełni obsługuje daną architekturę:
    Dla Socket-1366 (i7) jest to 10.5.8, a dla Socket-1156 jest to 10.6.4.
  • Jeśli do instalacji systemu używamy wcześniejszej wersji, to trzeba użyć albo patchowanego kernela, albo oryginalnego kernela z wyższej wersji systemu.
  • W przypadku Socket-1156 można instalować tylko Snow Leoparda - w poprzedniej wersji (10.5), chipsety tej platformy nie są obsługiwane.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
 Udostępnij

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Korzystanie z tej witryny, wymaga zakceptowanie naszych warunków Warunki użytkowania.